Παρακολουθήστε την
o στρατιώτης Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ σε μία κρίση ζήλειας μαχαίρωσε την ερωμένη του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Παρόλο που μελετά σε βάθος τις κοινωνικές,ποινικές και τις ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, ο Μπύχνερ ξεπερνά την σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μία υπαρξιακή τραγωδία
Ο “Βόυτσεκ” είναι ένα έργο-φαινόμενο. Ο Γκέοργκ Μπύχνερ το έγραφε το 1836/7 όταν ήταν μόλις 23 ετών αλλά πέθανε από τύφο προτού προλάβει να το ολοκληρώσει. Και όμως το ρηξικέλευθο αυτό αριστούργημα έχει επηρεάσει σχεδόν όλόκληρο το Δυτικό Θέατρο από τους εξπρεσσιονιστές και τον Μπρεχτ μέχρι τον Μπέκετ, και από τον Γκόρκι μέχρι τον Κολτές και την Σάρα Κέην.
Ο Μπύχνερ βάσισε το έργο σε μία γνωστή υπόθεση της εποχής: o στρατιώτης Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ σε μία κρίση ζήλειας μαχαίρωσε την ερωμένη του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Παρόλο που μελετά σε βάθος τις κοινωνικές,ποινικές και τις ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, ο Μπύχνερ ξεπερνά την σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μία υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει αιώνια ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές συνθήκες που είναι πέρα από τον έλεγχό του, την ηθική, τις κοινωνικές σχέσεις αλλά και την προκαθορισμένη μοίρα.
Οι σύντομες, κινηματογραφικές σκηνές του έργου δεν ακολουθούν τους κανόνες μιας συμβατικής γραμμικής αφήγησης και μέχρι σήμερα οι μελετητές δεν έχουν συμφωνήσει στην τελική εκδοχή που θα πρότεινε ο Μπύχνερ, αν είχε ολοκληρώσει το έργο.
Η παράσταση θα προτείνει μία νέα διασκευή, έναν νέο τρόπο κατάταξης των σκηνών του ημιτελούς αριστουργήματος.
“Το κείμενο περιέχει ολόκληρες ηπείρους ανθρώπινης αβύσσου, ουρανού και κόλασης σε 29 σύντομες σκηνές.
Η γλώσσα του έργου αποσπασματική, εξαρθρωμένη, άγρια, τραγική, αρθρώνεται από ανθρώπινες μορφές που παλεύουν να πλησιάσουν με λέξεις αυτό που δεν ορίζεται. Ένα έργο γεμάτο σιγή και τρόμο.
Η παράσταση επιθυμεί, εστιάζοντας στην ποιητική γλώσσα του κειμένου, να οικοδομήσει ένα σύμπαν πέρα από το ρεαλισμό, σκοτεινό, σαν άγριο ουρλιαχτό μέσα στη σκοτεινή νύχτα της ύπαρξης. Υπαρξιακό κενό, μοναξιά, εκμετάλλευση ανθρώπου από τον άνθρωπο, σεξουαλική επιθυμία, ιατρικά πειράματα που οδηγούν στην τρέλα, ζωώδη ένστικτα και αποκτήνωση του ανθρώπου, ερωτική ζήλεια, φόνος, θάνατος. Στον “Βόυτσεκ” βρίσκει κανείς όλα όσα ονειρεύεται σε ένα έργο τέχνης”.
Κατερίνα Ευαγγελάτου
Παραστάσεις & τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη 19.00| Είσοδος 20, 17 & 15 €
Πέμπτη 20.30| Είσοδος 20, 17 & 15 €
Παρασκευή 20.30| Είσοδος 25, 20 & 15 €
Σάββατο 18.00| Είσοδος 20, 17 & 15 €
Σάββατο 21.00| Είσοδος 25, 20 & 15 €
Κυριακή 19.00 | Είσοδος 25, 20 & 15 €
0
0
0
Διεύθυνση: Ηρώων Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς Τηλ.: 210 4143310 email: info@dithepi.gr
Την Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013, το εντυπωσιακό, επιβλητικό κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου, το καύχημα των Πειραιωτών, μετά από δέκα χρόνια «σιωπής», λόγω μιας πλήρους αλλά και εντελώς απαραίτητης ανακαίνισης, άνοιξε τις πύλες του στο κοινό κι ανέβασε αυλαία… Το ιστορικό θέατρο που εγκαινιάστηκε ακριβώς πριν από 118 χρόνια, επί δημαρχίας Θεόδωρου Ρετσίνα, έχει φιλοξενήσει παραστάσεις των σημαντικότερων Ελλήνων σκηνοθετών, όπως ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Κάρολος Κουν, ο Αλέξης Σολομός, ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Αλέξης Μινωτής και άλλοι, ενώ στη σκηνή του έχουν εμφανιστεί μερικές από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού θεάτρου, όπως ο Ταβουλάρης και ο Αρνιωτάκης αρχικά, η Κυβέλη, η Μαρίκα Κοτοπούλη, η Πειραιώτισα Κατίνα Παξινού, ο Αλέξης Μινωτής, ο Θάνος Κωτσόπουλος, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Χριστόφορος Νέζερ, ο Βασίλης Λογοθετίδης, η κα Κατερίνα, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο Μάνος Κατράκης, ο Δημήτρης Χορν, η Ελλη Λαμπέτη, η Ελένη Χαλκούση, η Μαίρη Αρώνη, η Τζένυ Καρέζη, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και τόσοι άλλοι. Ίσως γι΄ αυτό και η τωρινή προσμονή για τη «δεύτερη ζωή» του από τους ανθρώπους της θεατρικής οικογένειας είναι μεγάλη, μαζί και οι προσδοκίες…
